فرشته ی مارک دار
من اینجا می نویسم تا یاد بگیرم چگونه بگویمفرشته ی مارک دار
من اینجا می نویسم تا یاد بگیرم چگونه بگویمامید
سلام به همه ی دوستان
در سال گذشته و همین چند روز از سال جدید من به موفقیت های بزرگی دست پیدا کرده ام گرچه هنوز نگارم نرسیدست
اما چرخ زندگی می چرخه و کلا اگه شکرگذار باشی همه چی آرومه و خوشبختی به حول
و قوه ی الهی برقرار می باشد بر طیق اصول مثبت اندیشی نیمه ی پر لیوان اینقدر هست که نشه ازش چشم پوشی کرد شاید و اما اگرم ندددداره
آاااای ای کسانی که این وبلاگ را می خوانید امیدوار باشید اتفاقات خوب در راه است
نگارم نرسیدست
زمان در تب نـوروز و نـگارم نرسیدست
جـهان محـو بهـارست و بهارم نرسیدست
سراسر همه گل روید از این خاک، ولیکن
بـه گلزار دلـم زهـره عـذارم نرسیدست
الا ای دل مـن لــیل و نـهارم نرسیدست
کـه آن یــار مسیـحا به کنارم نرسیدست روا نیست که خـوش نفحه سوارم
نرسیدست
بپوشان رخ خود ای تو سـروش مه رنگین
تو ای باد بهاری مـده جولان به گلستان
به ظاهر لب خندان و به باطن دل گریان
ز غم در تب و تابم ، و سوالم ز خود اینست
که سرخوش ز چه باشم چو قرارم نرسیدست بـه مرهـم ز نگـاهش، دل زارم نرسیدست بگـویم بـه تـو حتـی به مزارم نرسیدست
بدان منتظر مستی عشاق حرام است
درین لحظه که آن بـاده گسارم نرسیدست
شاعر : علیرضا قنادی شدم شهره ی شهرم به دو چشمانِ سپیدمخـدایا مپسـندم دم مـرگی که قریبست
داشتم این پست های چند وقت اخیر را می خوندم دیدم چقدر همش دپرس نوشتم
واقعاا اوضاع به این بدی ها هم نیست همیشه یه مشکلات کوچکی هست نباید زیاد بزرگش کرد.
ایشالا حل میشه اطرافیانم به معنی واقعی کلمه مشکل دارن ولی قرص و محکم وایسادن برای آدمایی مثل من که لای پر قو بزرگ شدن تنهایی مقاومت کردن یه مقدار سخته
بعدا نوشت:
ما یزدی ها اصولا آدمای معتقدی هستیم این اعتقاد یه جایی باید به کار بیاد دیگه
چند نفر
سلام
کی میدونه چند نفر تو دنیا هستند که که پنجره ی خونشون رو به دریا باز میشه ؟
چند نفر هستند که کاملا سالم هستن؟
چند نفرن نه هیچ غمی ندارن؟
الان دوران بدیه کاش زودتر همه چی خوب بشه