همه چی آرومه اگه امیدواری نبود شاید این قدر آروم نبود

تابوی زلف یار در آبادی ماست  

 هر لب که خنده ای کند زشادی ماست 

الان می خوام یه تشکر مخصوص از خدا و اهل بیت بکنم که شادی الانم را مدیون شان هستم 

هم چنان ........   .

امید

سلام به همه ی دوستان 

در سال گذشته و همین چند روز از سال جدید من به موفقیت های بزرگی دست پیدا کرده ام گرچه هنوز نگارم نرسیدست 

اما چرخ زندگی می چرخه و کلا اگه شکرگذار باشی همه چی آرومه و خوشبختی به حول  

و قوه ی الهی برقرار می باشد  بر طیق اصول مثبت اندیشی نیمه ی پر لیوان اینقدر هست که نشه ازش چشم پوشی کرد شاید و اما اگرم ندددداره 

آاااای ای کسانی که این وبلاگ را می خوانید امیدوار باشید اتفاقات خوب در راه است

نگارم نرسیدست

                                  زمان در تب نـوروز و نـگارم نرسیدست                                     

 جـهان محـو بهـارست و بهارم نرسیدست

سراسر همه گل روید از این خاک، ولیکن 

بـه گلزار دلـم زهـره عـذارم نرسیدست   

                                 الا ای دل مـن لــیل و نـهارم نرسیدست                                     

کـه آن یــار مسیـحا به کنارم نرسیدست       روا نیست که خـوش نفحه سوارم  

نرسیدست

بپوشان رخ خود ای تو سـروش مه رنگین

تو ای باد بهاری مـده جولان به گلستان

به ظاهر لب خندان و به باطن دل گریان

ز غم در تب و تابم ، و سوالم ز خود اینست

                         که سرخوش ز چه باشم چو قرارم نرسیدست                                        بـه مرهـم ز نگـاهش، دل زارم نرسیدست              بگـویم بـه تـو حتـی به مزارم نرسیدست

بدان منتظر مستی عشاق حرام است

درین لحظه که آن بـاده گسارم نرسیدست  

شاعر : علیرضا قنادی              شدم شهره ی شهرم به دو چشمانِ سپیدم

خـدایا مپسـندم دم مـرگی که قریبست