فرشته ی مارک دار
من اینجا می نویسم تا یاد بگیرم چگونه بگویمفرشته ی مارک دار
من اینجا می نویسم تا یاد بگیرم چگونه بگویمنگارم نرسیدست
زمان در تب نـوروز و نـگارم نرسیدست
جـهان محـو بهـارست و بهارم نرسیدست
سراسر همه گل روید از این خاک، ولیکن
بـه گلزار دلـم زهـره عـذارم نرسیدست
الا ای دل مـن لــیل و نـهارم نرسیدست
کـه آن یــار مسیـحا به کنارم نرسیدست روا نیست که خـوش نفحه سوارم
نرسیدست
بپوشان رخ خود ای تو سـروش مه رنگین
تو ای باد بهاری مـده جولان به گلستان
به ظاهر لب خندان و به باطن دل گریان
ز غم در تب و تابم ، و سوالم ز خود اینست
که سرخوش ز چه باشم چو قرارم نرسیدست بـه مرهـم ز نگـاهش، دل زارم نرسیدست بگـویم بـه تـو حتـی به مزارم نرسیدست
بدان منتظر مستی عشاق حرام است
درین لحظه که آن بـاده گسارم نرسیدست
شاعر : علیرضا قنادی شدم شهره ی شهرم به دو چشمانِ سپیدمخـدایا مپسـندم دم مـرگی که قریبست
